JANINA DOROSZEWSKA

Janina Doroszewska urodziła się 7 kwietnia 1900 roku a zmarła w Warszawie 22 września 1979 roku. Była pedagogiem, doktorat z filozofii uzyskała w 1928 roku na Uniwersytecie Warszawskim. Dwa lata studiowała we Francji oraz przez rok w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej. Po tych studiach pracowała w różnych zakładach dla dzieci potrzebujących specjalnej opieki edukacyjnej oraz w Instytucie Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Od 1947 roku była profesorem oraz zastępcą dyrektora tej placówki, którą to funkcję sprawowała w tamtym czasie Maria Grzegorzewska. Obie panie blisko ze sobą współpracowały oraz przyjaźniły się. W latach 1967-1970 Janina Doroszewska była również profesorem pedagogiki specjalnej na Wydziale Psychologii i Pedagogiki Uniwersytetu Warszawskiego. Przedmiotem jej zainteresowań badawczych były głównie problemy pedagogiki leczniczej, profilaktyki i terapii dziecięcej oraz podobnie jak u Grzegorzewskiej kształcenie nauczycieli dla szkól specjalnych. Była żoną znanego językoznawcy, profesora Witolda Doroszewskiego.

Spod pióra Doroszewskiej wyszły następujące prace: Terapia wychowawcza (1957), Nauczyciel-wychowawca w zakładzie leczniczym (1963), O regeneracji (1972) oraz pośmiertnie Pedagogika specjalna (1981, wydanie 2 – 1989). Oprócz tych książek, Doroszewska opublikowała w latach 1935-1978 ponad sto rozpraw i artykułów naukowych, z których pierwsza rozprawa nosiła tytuł „Zwiastowanie w sztuce polskiej” (1935), a ostatnia „Wyjaśnienie i uzasadnienie w rozumowaniu diagnostycznym” (1978). Pośmiertnie ukazały się dwa tomy Pedagogiki specjalnej (1981 i 1989) oraz Matka Czacka w oczach przyjaciół (w zbiorze Ludzie z Lasek pod red. T. Mazowieckiego, 1987).

LOGO OŚRODKA JPG

LOGO OŚRODKA PNG

FOTORELACJA Z ODSŁONIĘCIA HONOROWEGO MIEJSCA PATRONKI NASZEGO OŚRODKA.

10 LISTOPADA 2023 ROKU.